Peter Paul Rubens, Rubens are the top translations of "Peter Paul Rubens" into Polish. Sample translated sentence: Not a weird-ass, provocative painting, like a Peter Paul Rubens. ↔ Ale nie jakiegoś dziwnego, prowokującego obrazu jak Petera Paula Rubensa. Dziełem głownym ma byc obraz rubensa zdjęcie z krzyża a porownac mam do dzieł fiorentino i r. Obraz namalowany w 1610 1611 wymiary oryginału. Zdjecie Z Krzyza Peter Paul Rubens . Podniesienie Krzyza Isztuka . Opisz Dokonaj Analizy Obrazu Rubens Zdjecie Z Krzyza . Lament Chrystusa Peter Rubens Opisy Obrazow . Porwanie Corek Leucippy Peter Sir Peter Paul Rubens (1577–1640) was a prominent Flemish Baroque painter who lived during the Dutch Golden Age. His distinct style emphasized color, movement, and drama—all key characteristics of the Baroque period. He was born in Seigen in the Holy Roman Empire in 1577 but moved to Antwerp (modern-day Belgium) in 1589 with his family. March 19, 2021. by Kelly Bagdanov. Peter Paul Rubens’ Descent From the Cross Triptych is a stunning Flemish Baroque work that thematically explores what it means to “bear Christ.”. While the center panel shows Christ being removed from the cross, the frontispiece, and side panels both play an integral part in the narrative that Ruben’s Jan-Albert Goris and Julius S. Held. Rubens in America. New York, 1947, pp. 54–55, no. A88, as a copy, clearly not by Rubens. Edward Gans. "The Cambyses Justice Medal." Art Bulletin 29 (June 1947), p. 122 n. 3, fig. 6, as a copy, perhaps by Rubens himself, of the Brussels town hall painting. Josephine L. Allen and Elizabeth E. Gardner. Peter Paul Rubens. Born in Sieggen in Germany, Peter Paul Rubens (1577-1640) was a leading Flemish painter, draughtsman and diplomat in the 17th century. He studied under various masters, including Otto van Veen. Rubens travelled to Italy, where he experienced the impact of Classical art. There he also saw the work of modern Italian masters Peter Paul Rubens’s Samson and Delilah portrays a tragedy of love and betrayal. Delilah, Samson’s lover, has been bribed to discover the secret of Samson’s supernatural strength. Rubens shows the moment when Delilah tells an accomplice to cut his hair, leaving him powerless. Outside, soldiers wai Peter Paul Rubens was the greatest public artist of the seventeenth century. He was invited to palaces and great churches throughout Europe to paint grand state portraits, rituals of the Catholic faith and opulent allegories. But in this landscape he celebrates what he treasured most: the prosperity and peace of Flanders, his native land. Study with Quizlet and memorize flashcards containing terms like Pieter Paul Rubens ‐ Autoportret z Izabelą Brandt, Pieter Paul Rubens - Porwanie córek Leukippa, Pieter Paul Rubens - Podniesienie Krzyża and more. Catch a glimpse of the Prado’s exhibition Rubens, The Triumph of the Eucharist through a series of short videos. The exhibition travels to the Getty on October 14. The exquisite talents of Peter Paul Rubens are currently on view at The Prado Museum in an exhibition called Rubens. The Triumph of the Eucharist, closing this Sunday. ZWO5DmC. Rubens Peter Paul (1577-1640), malarz flamandzki. Czołowy artysta okresu baroku, skupiający w swojej twórczości takie cechy epoki jak: wybujałość, żywiołowość, dynamika, niepokój i zmysłowość. Dzięki niezwykłej indywidualności narzucił swój styl całemu malarstwu flamandzkiemu na kilkadziesiąt lat. Gruntownie wykształcony w Antwerpii u A. van Noorta, T. Verhaechta i O. van Veena, w 1598 uzyskał tytuł mistrzowski i wyruszył do Italii, gdzie w 1600 rozpoczął służbę na dworze książąt Gonzagów w Mantui. Poznał główne ośrodki artystyczne Włoch (oprócz Mantui - Wenecję, Florencję, Rzym, Genuę). Po powrocie do ojczyzny objął w 1608 w Antwerpii funkcję malarza nadwornego arcyksięcia Alberta i infantki Izabeli. Rubens stopniowo zyskiwał sławę międzynarodową - odbył podróże dyplomatyczne na dwory Holandii, Anglii i Hiszpanii, a jego klientami zostali: Maria Medycejska, Ludwik XIII, Karol I. W Anglii otrzymał tytuł szlachecki. Jednocześnie pracował nad wielkimi płótnami dla kościołów Antwerpii, Alost, Malines i Madrytu. Malarstwo religijne realizował interpretując ze spontaniczną pasją chrześcijańskie tematy cierpienia, chwały, cudów, ekstazy. Tworząc dzieła o tematyce mitologicznej dał wyraz kultowi zdrowego i silnego ciała człowieka - odznaczające się obfitością kształtów akty rubensowskie stały się jednym z synonimów malarstwa barokowego. Rubens malował także portrety kobiece, męskie wizerunki reprezentacyjne, ponadto sceny z polowań oraz nastrojowe krajobrazy o bogatym kolorycie. Wykonywał też kartony do tkanin, liczne rysunki przeznaczone do rytowania, szkice dla architektów i dekoracje miejskie. W zakresie stosowanych środków malarskich Rubens ewoluował od śmiałych kontrastów ciepłych i zimnych barw do palety bardziej umiarkowanej, z przewagą bieli, żółci kadmowej, cynobru i lakowej czerwieni. Przejrzyste warstwy farb tonował grą światła, którą skupiał na zgrubieniach warstwy malarskiej. Były to wartości nowatorskie, stawiające Rubensa wśród najwybitniejszych kolorystów w dziejach sztuki. Wywarł olbrzymi wpływ na malarstwo angielskie i francuskie XVIII w., a także na romantyków. Jego najwybitniejszymi uczniami i współpracownikami byli: J. Jordaens, A. van Dyck, F. Snyders, J. Breughel. Wśród olbrzymiej spuścizny artystycznej Rubensa szczególnie wyróżniają się tryptyki Podniesienie krzyża (1610-1611) i Zdjęcie z krzyża (1611-1614), obrazy religijne Sąd Ostateczny (ok. 1615-1616) i Pokłon Trzech Króli (1624), obrazy o tematyce mitologicznej: Bitwa Amazonek (ok. 1615), Pijany Sylen (1618), Porwanie córek Leukipa (1620), Święto Wenus, (ok. 1630-1631). Ponadto cykl 21 scen Historii Marii Medycejskiej (1622-1625), Helena Fourment w futrze (1630-1631), Pejzaż z tęczą (ok. 1636), a wśród poloników - portret królewicza Władysława Wazy (1624). Podniesienie krzyża – obraz ołtarzowy Rubensa stworzony w latach 1610-1611, tryptyk znajdujący się obecnie w Katedrze Najświętszej Marii Panny w Antwerpii. Obraz przyczynił się znacznie do popularyzacji stylu malarstwa barokowego w historia obrazuW 1609 roku proboszcz kościoła św. Walburgi w Antwerpii zdecydowali się na zamówienie nowego obrazu ołtarzowego. Zamówienie otrzymał Peter Paul Rubens, którego polecił prawdopodobnie Cornelis van der Geest, bogaty kupiec, znawca sztuki i przyjaciel Rubensa, a przy tym jeden z administratorów kościoła św. Walburgi. Wielkie obrazy religijne Rubensa malowane wkrótce po jego powrocie z Włoch cieszyły się dużym uznaniem zamożnej burżuazji – prócz van der Geesta finansował je np. Nicolaas Rockox (Zdjęcie z krzyża).W okresie rewolucji francuskiej południowe Niderlandy zajęli Francuzi, którzy w 1794 roku zrabowali obraz i przewieźli go do Paryża. Po klęsce Napoleona powrócił on do Antwerpii, ale kościół św. Walburgi nie istniał. Francuzi zamienili go na magazyn, przez co nie nadawał się do użytkowania – w 1817 roku został wyburzony. Dzieło Rubensa umieszczono więc w północnym transepcie katedry w Antwerpii (Katedra Najświętszej Marii Panny).Pierwotny wygląd dzieła budzi spory historyków sztuki. Pierwotnie związana była z nim predella (podstawa nastawy ołtarzowej w formie skrzyni) z wizerunkiem Boga Ojca i aniołów, a także wizerunek pelikana rozdzierającego swoją pierś, by karmić młode (symbol ofiary Chrystusa). Dodatkowe sceny zaginęły po zrabowaniu obrazu przez Francuzów i ich wygląd nie jest stworzył Podniesienie krzyża wkrótce po swoim powrocie z Włoch, co także jest powodem, dla którego dzieło jest pełne reminiscencji sztuki włoskiej. Temat ten podjął już wcześniej we Włoszech – w 1601 roku na obrazie Podniesienie krzyża dla rzymskiej Bazyliki Świętego Krzyża z Jerozolimy (Santa Croce in Gerusalemme). Podobną kompozycję ma również przypisywane Rubensowi Zdjęcie z krzyża z lat 1600-1602, obraz odkryty dopiero w 2005 podniesienia krzyża był przy tym pewną nowością w ikonografii ukrzyżowania, rozpropagował go Tintoretto, na którego dziele wzorował się Rubens. Zazwyczaj ukrzyżowany Chrystus przedstawiany jest w pozycji statycznej, częstym motywem jest także zdjęcie z Krzyża. Podniesienie krzyża było motywem nowym, pozwalającym wprowadzić do malarskich wyobrażeń ukrzyżowania dynamizm. W obrazie Tintotetta Ukrzyżowanie (1565, Wenecja, Scuola Grande di San Rocco) podnoszony jest przy tym nie krzyż Chrystusa, ale Krzyż jednego z łotrów (krzyż drugiego łotra ukazany jest w pozycji leżącej, krzyż Chrystusa stanowi pionową oś obrazu, wyraźne jest jednak, że widzimy tu sam moment ukrzyżowania).Rubens inspirował się prawdopodobnie także sztuką wczesnochrześcijańską, którą miał okazję oglądać w Rzymie. W podobny sposób ukrzyżowanie prezentują płaskorzeźby na niektórych rzymskich sarkofagach. Inspiracją była także pogańska sztuka antyczna, w tym zwłaszcza znajdująca się w zbiorach watykańskich Grupa Laokoona. Zapożyczeniem z tego dzieła są w obrazie Rubensa wyciągnięte do góry ręce Chrystusa, które stanowią tu zaczerpnięty ze starożytności symbol cierpienia. Grupa Laokoona budziła duże zainteresowanie Rubensa, który szkicował ją w czasie pobytu w latach 80. XX wieku obraz przeszedł gruntowną renowację. Przyczyniła się ona do ujawnienia roli światła i bogactwa kolorystycznego tego dzieła, które we wcześniejszych analizach nie były krzyża – analiza i interpretacjaPo otwarciu tryptyk Rubensa prezentuje zwartą wizualnie i treściowo scenę, panele boczne dopełniają panel główny. Postacie panelu głównego są potężne i muskularne, wysiłek, który dziewięciu mężczyzn wkłada w podźwignięcie krzyża z ciałem Chrystusa jest jednak ogromy, ciężar krzyża wydaje się wielki – nadaje to dziełu Rubensa znacznej siły wyrazu że w kościele św. Walburgi do ołtarza, w którym umieszczono Podniesienie krzyża prowadziło dwadzieścia stopni. Oznacza to, że wierni oglądali obraz nie tylko z dużej odległości, ale też od dołu. Wyjaśnia to jego kompozycje i niespotykanie duże rozmiary (panel środkowy 462 × 341 cm; panele boczne 460 x 150 cm).Także ciało Chrystusa jest atletyczne – Chrystus na krzyżu przedstawiony jest tu w konwencji klasycyzującej, jak półnaga postać bohaterska. Kontrastuje jednak z podnoszącymi krzyż mężczyznami, którzy w odróżnieniu od jego klasycznego piękna stanowią postacie proste i brzydkie, grubo ciosane. Chrystus spogląda w górę, ku Bogu Ojcu, którego wizerunek znajdował się pierwotnie w górnej części panel ożywiają ciekawe detale. W lewym dolnym roku jest to ruchliwy, szczekający pies, ustawiony diagonalnie – element ten pogłębia gęstość sceny i jej zamierzoną chaotyczność. Innym takim detalem jest udręczenie malujące się na twarzy podnoszącego krzyż odzianego w zbroję centuriona – zmęczenie podnoszących krzyż mężczyzn odbija mękę Chrystusa, co podkreśla i potęguje malarską reprezentację Jego cierpienia. Centurion ten bywa identyfikowany jako święty Longin, żołnierz, który przebił włócznią bok Chrystusa. Barokowy diagonalizm głównego panelu jest bardzo wyrazisty, ustawione ukośnie są tak sam krzyż, jak i wszystkie mieści się przy tym w nurcie caravaggionizmu, wpływ Caravaggia widoczny jest tak w ukośnej kompozycji, jak i w ludowej brzydocie oprawców Chrystusa. Krzyż jest przy tym nie tylko ukośny, ale też w sposób typowy dla Caravaggia kieruje się w stronę odbiorcy. Tenebryzm Caravaggia widoczny jest również w lewym panelu bocznym, w którym postacie Maryi i świętego Jana pogrążone są w ciemności. W niektórych scenach dzieła widoczne są typowo caravaggionistyczne efekty światłocieniowe. Ujęcie postaci, sama ich muskularność, a także patos i brutalność dzieła, podkreślenie przemocy – są natomiast wpływem malarstwa Michała Anioła. Brutalność tę łagodzi jednak domieszka ciepła i miękkości oraz żywe kolory – elementy zaczerpnięta z malarstwa tryptyk przedstawia postacie świętych. Po lewej są to święty Amand i święta Walburga. Prawy panel ukazuje świętego Eligiusza i świętą Katarzynę Aleksandryjską. Postacie świętych dobrane zostały w związku z wezwaniem kościoła św. Walburgi i lokalną pobożnością Antwerpii. Sugeruje to, że także predella mogła przedstawiać legendy z życia tych panel tryptyku przedstawia w swojej górnej części Matkę Bożą i świętego Jana Chrzciciela. Są to postacie statyczne, pogrążone w myślach, oddające się introspekcji. Kontrastują one ostro z postaciami kobiet i dzieci w dolnej części w dolnej części lewego panelu, które wiją się w męczarniach. Umieszczona na pierwszym planie postać kobiety z dzieckiem przytulonym do piersi to alegoria chrześcijańskiej Caritas (miłość chrześcijańska, dobroczynność). W katolickich południowych Niderlandach lubiano podkreślać wagę dobrych uczynków, wbrew teologii kalwinistycznej – uwidacznia to związki Rubensa z założeniami kontrreformacji. Prawy panel niesie słabszy ładunek symboliczny, przedstawia rzymskich centurionów przygotowujących egzekucję łotrów ukrzyżowanych razem z Rubensa cechuje głęboki wydźwięk moralny i humanizm. Wiąże się to także z odwołaniem do przedstawienia cierpienia w sztuce starożytnej (Grupa Laokoona). Podobny wydźwięk ma także namalowane niedługo później Zdjęcie z krzyża Rubensa (1612-1614) dla kaplicy arkebuzerów Katedry w dziele Rubensa dramatyzm zwiększają napięcia i kontrasty. Pierwszym z nich jest kontrast między klasycznym, pięknym Chrystusem a brzydotą twarzy i ciał jego oprawców. Drugim jest kontrast pomiędzy biernością a aktywnością. Symbolizuje on być może humanistyczną ideę poszukiwania równowagi między życiem aktywnym a życiem kontemplacyjnym, zaczerpniętą z renesansowego neoplatonizmu. Peter Paul Rubens po angielsku Słownik polsko - angielski zawiera 3 tłumaczeń Peter Paul Rubens, najpopularniejsze to: Peter Paul Rubens, Rubens, Sir Peter Paul Rubens. Baza tłumaczeń w kontekście dla Peter Paul Rubens zawiera przynajmniej 11 zdań. tłumaczenia Peter Paul Rubens Dodaj Peter Paul Rubens noun en prolific Flemish baroque painter; knighted by the English king Charles I (1577-1640) XVII wieczne tapiserie flamandzkie w świetle nowych opracowań . Peter Paul Rubens i Jacob Jordaens jako projektanci kartonów Seventeenth century Flemish tapestry in the light of new research. Peter Paul Rubens and Jacob Jordaens as tapestry cartoons designers Rubens noun en prolific Flemish baroque painter; knighted by the English king Charles I (1577-1640) XVII wieczne tapiserie flamandzkie w świetle nowych opracowań . Peter Paul Rubens i Jacob Jordaens jako projektanci kartonów Seventeenth century Flemish tapestry in the light of new research. Peter Paul Rubens and Jacob Jordaens as tapestry cartoons designers Sir Peter Paul Rubens noun en prolific Flemish baroque painter; knighted by the English king Charles I (1577-1640) XVII wieczne tapiserie flamandzkie w świetle nowych opracowań . Peter Paul Rubens i Jacob Jordaens jako projektanci kartonów Seventeenth century Flemish tapestry in the light of new research. Peter Paul Rubens and Jacob Jordaens as tapestry cartoons designers Glosbe Usosweb Research Peter Paul Rubens, kimkolwiek on był. Sir Peter Paul Rubens, whoever he might be. Literature Zaczynają się one przy dzisiejszej Peter Paul Rubens Street (malt. Triq Peter Paul Rubens) w Attard, i są na początku całkiem niskie. The arches begin at present-day Peter Paul Rubens Street (Maltese: Triq Peter Paul Rubens) in Attard, and are initially quite small. WikiMatrix Sir Peter Paul Rubens zmarł 30 maja 1640 w Antwerpii. Przyczyną jego śmierci było zakażenie prawej ręki. Rubens died from heart failure, which was a result of his chronic gout on 30 May 1640. ParaCrawl Corpus Peter Paul Rubens „Podniesienie Krzyża” (1610), Antwerpia. Peter Paul Rubens. Elevation of the Cross (1610). ParaCrawl Corpus Peter Paul Rubens „Upadek Ikara” (1636) Peter Paul Rubens “The Fall of Icarus” (1636) ParaCrawl Corpus Po lewej: Peter Paul Rubens, "Portret weneckiego arystokraty". Kolekcja prywatna Left: Peter Paul Rubens, "Portrait of a Venetian Aristocrat." ParaCrawl Corpus Na obrazie The Fur (ok. 1636) Peter Paul Rubens namalował Helenę Fourment przykrytą futrzanym płaszczem. Around 1636 Peter Paul Rubens painted The Fur, showing Helena Fourment covered with a fur coat. ParaCrawl Corpus Peter Paul Rubens jest jednym z najsłynniejszych synów Antwerpii. Jego dom, w którym spędził dużą część swojego życia, jest główną atrakcja turystyczną miasta. Peter Paul Rubens is one of Antwerp’s most famous sons, and the house that he spent the latter part of his life in is a key tourist attraction for the city. ParaCrawl Corpus Możemy tu podziwiać powstałe od roku 1100 po wiek XVIII arcydzieła sztuki europejskiej takich mistrzów, jak: Giotto di Bondone, Paolo Veneziano, Donatello, Hans Memling, Andrea Mantegna, Albrecht Dürer czy Peter Paul Rubens. The artworks were created between 1100 and the 18th century by European masters including Giotto di Bondone, Paolo Veneziano, Donatello, Hans Memling, Andrea Mantegna, Albrecht Dürer and Peter Paul Rubens. ParaCrawl Corpus Imiona i nazwiska obcojęzyczne należy pozostawiać w brzmieniu oryginalnym (poza zwyczajowo używanymi jak np. Michał Anioł, lecz nie Piotr Paweł Rubens, ale Peter Paul Rubens) i konsekwentnie odmieniać je przez przypadki, według zasad przyjętych w najnowszym wydaniu Słownika języka polskiego, t. 1-4, PWN, Warszawa 2008 (copyright 2003) i Wielkim słowniku ortograficznym, PWN, Warszawa 2012. Foreign names and surnames must be entered in their original form, unless there are commonly used names in the Polish language, such as Michał Anioł (Michelangelo), and not Piotr Paweł Rubens but Peter Paul Rubens. The names should be consistently declined according to case as prescribed by the latest issue of The Great Spelling Dictionary), PWN, Warsaw 2012. ParaCrawl Corpus Najpopularniejsze zapytania: 1K, ~2K, ~3K, ~4K, ~5K, ~5-10K, ~10-20K, ~20-50K, ~50-100K, ~100k-200K, ~200-500K, ~1M Rubens w katolickiej Flandrii dwaj najważniejsi artyści epoki baroku w Północnej Europie (co znaliśmy jako Flandrię w XV wieku)—Rubens i Rembrandt—działali w ogromnie różnych okolicznościach, mimo że mieszkali zaledwie kilkaset mil od siebie, ponieważ Flandria została podzielona na linie religijne w XVI wieku. Obszar dzisiejszej Belgii pozostał katolicki (gdzie mieszkał Rubens), podczas gdy obszar, który jest dzisiaj Holandia, lub Holandia (gdzie mieszkał Rembrandt) oderwał się od katolickiej Hiszpanii (która ją kontrolowała) i ustanowił niezależną republikę, która była głównie Kalwinistyczna (forma protestantyzmu). Rysunek 1. Peter Paul Rubens, podniesienie Krzyża, 1610, olej na drewnie, 15′ 1 7/8″ × 11′ 1 1/2″ (panel Centralny), 15′ 1 7/8″ × 4′ 11″ (skrzydła) (obecnie znajduje się w transpecie katedry w Antwerpii, choć pierwotnie przeznaczony na ołtarz główny św. Walburga—kościół, który już nie istnieje) sukces w czymś więcej niż tylko malarstwie Rubens był artystą o ogromnym sukcesie w pierwszej połowie XVI wieku. jego obrazy były poszukiwane przez ważnych patronów w całej Europie. Rubens, przebiegły biznesmen, był również pobożnym katolikiem. Jest również doskonałym przykładem zmienionego statusu artysty: jego przyjaciółmi i powiernikami byli uczeni, arystokraci, a nawet rodziny królewskie Europy (Rubens był tak godny zaufania i sprytny, że służył jako dyplomata). podróż do Włoch Rubens spędził kilka lat we Włoszech na początku swojej kariery studiując sztukę włoskiego renesansu, a także sztukę antyku klasycznego. Łączył to z wpływami Caravaggia, weneckich artystów renesansu oraz tradycją rodzimej Flandrii (think Campin i Van Eyck). Rubens odniósł tak duży sukces, że założył duże studio w swojej rodzinnej Antwerpii (które można jeszcze odwiedzić). Tam zebrał dużą liczbę obrazów dla swoich królewskich i bogatych klientów i pobierał opłaty za obrazy zgodnie z tym, ile osobiście namalował. Zawsze był odpowiedzialny za pomysł obrazu, ale jeśli jego asystenci wykonali większość, praca była tańsza. W swojej pracowni Rubens miał asystentów, którzy specjalizowali się w różnych rzeczach, dzięki czemu wszyscy mogli pracować nad różnymi częściami jednego obrazu. Chociaż Rubens udoskonalił ten system, wiemy, że powszechną praktyką było, aby „mistrz” artysta miał pomysł i robił wiele z rzeczywistego obrazu, ale aby uczniowie i asystenci również nad nim pracowali. dziewięciu mężczyzn podnosi Krzyż Rysunek 2. Elewacja Krzyża, panel Centralny w panelu centralnym tryptyku elewacji Krzyża dziewięć ogromnych postaci z wypukłymi mięśniami walczy o podniesienie ciężkiego drewnianego krzyża, do którego przybity jest Chrystus. prawie można usłyszeć ich chrząkanie, gdy wykorzystują całą swoją siłę, aby podnieść krzyż. Ich ciała tworzą kompendium różnych pozycji ludzkiego ciała, gdy podnosi on wielki ciężar: niektóre postacie na górze krzyża pchają się do przodu od dołu, inne na środku krzyża unosi się prosto w górę, gdy pochyla swoje ciało do tyłu, inna postać umieszcza swoje ciało pod krzyżem i używa siły nóg, aby je podnieść, podczas gdy dwie inne kucają u podstawy krzyża, aby go podciągnąć i do przodu. Inna postać pomaga z gałęzi i skał, a jeszcze inna ciągnie za sznurek, który został przywiązany do krzyża, przyciągając nasze oko do własnego wzrokowego spojrzenia Chrystusa i znaku przymocowanego do krzyża, który brzmi: „Jezus z Nazaretu, król żydowski.”Być może jest to moment, w którym Chrystus zwraca się do Boga i mówi: „Ojcze, przebacz im, bo nie wiedzą, co czynią” (Ew. Łukasza 23: 34)? nie jest łatwo rozdzielić kończyny wszystkich tych postaci—ręce i nogi wydają się łączyć w jeden ogromny wysiłek, aby podnieść krzyż. Ciało Chrystusa tworzy ukośną linię, która przesuwa się z powrotem w Przestrzeń, a krzyż jest podnoszony w naszym kierunku. W rzeczywistości kilka z tych postaci jest tak skrótowych, że wydają się, jakby lada chwila wylały się w naszą przestrzeń. Ta scena nie mogła być bliżej nas. Rubens przenosi nas do samej stopy Krzyża w momencie, gdy jest on podnoszony, a jego podstawa osadzona jest w ziemi. Czujemy chaos tej chwili. Pies szczeka podekscytowany i wydaje się całkiem możliwe, że ci ludzie zawiodą, a krzyż spadnie na ziemię. tradycje włoskie i Północne łączą się Rubens łączy umięśnione postacie, które przypominają Michała Anioła (wrócił z podróży do Włoch zaledwie dwa lata wcześniej) z opisowym realizmem wywodzącym się z tradycji Północnej. Spójrz na przykład na sposób, w jaki światło świeci na czarnej zbroi figury po lewej stronie. Istnieje również specyfika twarzy niektórych postaci (znowu postać pancerna, czy starzec na dole), która przypomina nam o Tradycji Północnej. Rysunek 3. Wyniesienie Krzyża (detal) ciało Chrystusa jest jednocześnie pełne wdzięku i mocy, gdy jego klatka piersiowa unosi się i ciągnie w prawo, a głowa, brzuch i nogi poruszają się w lewo. Wyraźnie odwołuje się do idealnych i eleganckich figur wysokiego renesansu, ale Rubens sprawia, że postać jest bardziej dramatyczna na tej cofającej się po przekątnej i podkreśla człowieczeństwo i słabość Chrystusa przez duże gwoździe przez ręce i nogi oraz krew, która silnych kontrastach światła i ciemności widać także wpływy włoskiego malarza barokowego Caravaggia. Rubens łączy fizyczność klasycznej rzeźby (pomyślmy o Laocoön w Muzeach Watykańskich), z elegancją i dbałością o muskulaturę Michała Anioła i dramatem baroku w tym, co niektórzy historycy sztuki opisali jako jego najważniejsze dzieło ołtarzowe.